۱۷ آذر ۱۳۹۰

انقدر مقهور چرخش سریع این روزا شدم
و انقدر کم آوردم جلوی این بسته پنجاهی
که مجال فکر کردن ندارم
به دوری رفیقم
به رفیقای دور
به تو، به نعش فکری که ازت مونده، چشای درهم برهم، خنده های به هم ریخته، آدمای متفاوت که هیچ کدوم تو نیستی
ریدم تو زندگیم جوری که برا خودمم جا نی