گلومون ترکید از بس بغض کردیم
برا ندا
سهراب
رفقامون که زندانند
معلممون که بالای داره
هی گفتیم نترکون این بغض. امید همه چیو حل می کنه
کدوم امید؟ همون که زندانه؟
یا اون که معلوم نیست جسدش کجاست؟
آره از این چیزا این خاک زیاد دیده
ولی دیگه بسه
این بغضمون کجا بشکونیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر